قبل از انجام جراحی زیبایی، با جراح تان مشاوره خواهید داشت و بررسی های پزشکی لازم در خصوص تان انجام می شود. اگر منع جسمی و پزشکی برای انجام عمل نداشته باشید؛ جراح تان با انجام جراحی موافقت می کند.
بخش مهمی از جراحی پلاستیک، جراحی بازسازی و ترمیمی می باشد.
افرادی که در اثر عوامل مختلف مثل حادثه و ... آسیب می بینند و بخشی از زیبایی خود را از دست می دهند به کمک جراحی پلاستیک و زیبایی می توانند اعتماد به نفس از دست رفته شان را بازیابند.
هدف از جراحی پلاستیک در این موارد؛ بهبود عملکرد و ایجاد یک ظاهر نرمال به بخشی از بدن فرد است که آسیب دیده است.

پاکسازی پوست چیست
Peeling به معنی برداشتن قشر سطحی از روی پوست است. این عمل پاکسازی پوست یا لایه برداری پوست (پیلینگ) گفته می شود که توسط این عمل یک لایه سطحی از سلولهای مرده پوست که حاوی جوش، جای جوش و لکه های قهوه ای روی پوست بوده، برداشته می شود. در نتیجه این عمل، مشکلات پوستی مانند کدر بودن، زبر بودن، منافذ باز و چروک های ریز از بین رفته و پوست حالتی شاداب و باطراوت پیدا می کند. امروزه لایه برداری پوست با لیزر بسیار مورد استفاده متخصصین پوست قرار می گیرد ولی همچنان برخی از خانمها برای رفع این مشکل از کرم لایه بردار پوست استفاده می کنند و یا بدنبال تهیه یک لایه بردار قوی پوست بدن هستند تا مشکلات پوست خود را برطرف کنند.

تاریخچه لایه برداری پوست
از زمانهای گذشته جلو گیری از روند پیرشدن پوست از طریق حفظ و نگهداری جوانی و سلامت پوست یکی از دغددغه های فکری بشر بوده است. چرا که پوست اولین جایی است که مورد قضاوت دیگران قرار می گیرد. سابقه استفاده از اسید های زیبایی و استفاده از شیرحمام (اسید لاکتیک) توسط کلئوپاترا و یا استفاده رومیان از وان شراب به اعصار گذشته باز می گردد. استفاده از مواد سوزاننده در پاپیروس بدست آمده از3500 سال پیش از مبداء تاریخ مصر نقل شده است. ولی نخستین اقدام عملی به دهه1870و زمان Unonباز می گردد که خمیری تهیه کرد که از آن به منظور لایه برداری پوست استفاده می شد. در اواخر دهه 30 در ایالات متحده «آنتوانت لاگاس» اقدام به پیلینگ با فنل کرد. وی از روش پدرش که پزشکی فرانسوی بود برای بهبود اسکار های ناشی از جراحات جنگ پیروی می کرد.

فواید لایه برداری پوست
در عصر حاضر و با پیشرفت زندگی صنعتی و آلودگی های محیطی و از همه مهمتر نازک شدن رو به ازدیاد لایه اوزون که خود نقش بسزایی در فیلتر طیف سوء اشعه ماوراء بنفش خورشیدی بازی می کند و متاسفانه پوست انسان در این میان از همه اعضاء آدمی در دسترس تر و آسیب پذیرتر است، بنابراین نیاز مبرمی به حفاظت از این عوامل مضر زیست محیطی دارد. از عوارض سوء تابش اشعه فرابنفش می توان به بدخیمی های پوستی، لکه های پوستی، کک و مک، تلانژکتازی (گشاد شدن عروق) ، کراتوزهای آفتابی، تغییر رنگ پوست و ایجاد چین و چروک در پوست اشاره نمود. برای درمان پوستهای آسیب دیده مجموعه ای از روشها به نام پیلینگ صورت می گیرد که موجب تصحیح بسیاری از مشکلات در اپیدرم و یا درم می شود و حتی در مواردی ممکن است لایه برداری برای جای جوش هم مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین فواید پاکسازی پوست صورت را نباید دست کم بگیرید.

انواع لایه برداری پوست
یک نوع تقسیم بندی براساس نوع عامل لایه برداری وجود دارد :

1- پیلینگ شیمیایی :

لایه برداری شیمیایی به معنی تخریب و برداشت کنترل شده لایه هایی ازپوست بواسطه ترکیبات شیمیایی با هدف محو آثار باقیمانده از جوش وآکنه،بثورات جلدی، کک ومک وانواع لکه های پوستی است. پیلینگ بسته به عمق آن از یک روز تا دو هفته به طول می انجامد و پساز دوره پوسته ریزی، پوستی جد ید جایگزین می گردد.عمق پیلینگ به غلظت ماده موثره، تعداد دفعات مصرف ومدت زمانیکه روی پوست می ماند، بستگی دارد. از اینگونه مواد می توان به سالسیلیک اسید، اسید لاکتیک، اسید کربولیک (فنل) اسید تری کلرواستیک، رزور سینول، اسیدرتینوئیک اشاره نمود .

2- پیلینگ مکانیکی یا Dermaberasion:

که طی آن به وسیله وسایل الکترومکانیکی خاصی پوست ساییده می شود و در رفع اسکار های عمیق تر ناشی از آکنه ها کاربرد بیشتری دارد.

3- پیلینگ لیزری :

که در سالهای اخیر صورت می گیرد در حال حاضر از دو نوع لیزر برای لایه برداری استفاده می شود. لیزر دی اکسید کربن، لیزر اربیم یاگ که در این دو نوع لیزر از خواص تبخیر آب ونکروز گرمایی آنها برای لایه برداری پوست استفاده می شود.
انواع پیلینگ پوست براساس عمق لایه برداری پوست

پیلینگ سطحی :
ملایم ترین نوع لایه برداری است که به صورت سرپایی و بدون نیاز به بی حسی، با استفاده از فرآورده های حاوی یک اسید رقیق روی انواع پوست ها قابل اجراست. اساساً اپیدرم یا روپوست را مورد عمل قرار می دهد و در موارد چین و چروک های ظریف ناشی از آفتاب، کک و مک، لکه های بارداری و تغییرات رنگ پوست، اسکارهای خفیف آکنه و ضایعات آفتابی خفیف به کار می رود. پوسته ریزی اندکی به مدت 5-3 روز ایجاد می شود و یک هفته بعد قابل تکرار است. باید توجه داشت که آثار مثبت این نوع پیلینگ چندان محسوس نبوده، قادر به حذف کامل چین و چروک یا لکه های پوستی نمی باشد. لذا برای کسب نتایج مطلوب و تکرار آن الزامی است.

پیلینگ متوسط :
این نوع لایه برداری عمیق تر و موثرتر از پیلینگ سطحی بوده و به درم یا پاپیلر می رسد و ترمیم آن حدود 8-7 روز طول می کشد و در صورت نیاز بالینی چند هفته بعد می توان آن را تکرار کرد. از آنجایی که پیلینگ متوسط موجب سوختگی درجه 2 پوست می گردد، عوارض آن از نوع قبلی بیشتر است و چند روز استراحت در منزل الزامی است.
احتمالاً بروز درد و تورم خصوصاً در مناطق اطراف چشم وجود دارد هدف از انجام پیلینگ متوسط از بین بردن چین و چروک های خفیف تا متوسط تغییرات پیگمانتاسیون و لکه های پوستی، ضایعات جدی و سایر آثار دراز مدت ناشی از تشعشات خورشید است.

پیلینگ عمیق :
در این پیلینگ ماده موثره اغلب ترکیبان فنلی می باشد، به درم رتیکولر و لایه های عمیقی پوست نفوذ می کند و موجب سوختگی درجه 2 می شود. در موارد ضایعات عمیق مانند چین های عمیق پوستی و اسکارهای شدید آکنه و در بیمارانی که دچار پیری پوست ناشی از آفتاب بوده ولی مایل به جراحی نیستند استفاده می شود. از سایر انواع پیلینگ موثرتر ولی در عوض دارای عوارض جانبی شدیدتر است جایگزینی پوست جدید از 10 تا 14 روز بعد آغاز می شود. بنابراین پست تا 3 هفته قرمز و ملتهب بوده، درمان کامل آن ممکن است تا چندین ماه به طول بیانجامد استراحت در منزل پس از انجام این نوع پیلینگ الزامی است.

ترکیبات لایه برداری بی ضرر طبیعی

همه پیلینگ ها به نحوی با نوسازی کلاژن همراه است پوست بعد از پیلینگ جوان تر، شاداب تر و باطرات تر می گردد و هرچه عمر پیلینگ بیشتر باشد اثرات آن مدت بیشتری باقی خواهد ماند.
در میان اسیدهای به کار رفته برای پیلینگ شیمیایی، اسیدهاهای عالی میوه ها کاربرد بیشتری دارند. مانند اسید سیتریک (در مرکبات) ، اسید مالیک (در سیب)، اسید تارتریک (در انگور) و اسید لاکتیک (در شیر ترش) اسید لاکتیک با افزایش رطوبت اپیدرم از خشکی پوست جلوگیری می کند.
این اسید به مقدار زیاد در ماست تازه دیده می شود. در ضمن اسید سیتریک باعث افزایش سنتز کلاژن شده و چین و چروک های ظریف را از بین می برد، و اسید گلیکولیک باعث پوسته ریزی و نوسازی سلول های پوست می شود. اسیدهای آلفا هیدروکسی Alpha – Hydroxy Acids(اسیدهای میوه) به عنوان یک ماده پوسته کننده سریع عمل می کنند و باعث ریختن سلول های مرده و سطحی پوست می شوند، با ریختن سلول های پیر و مرده پوست، سلول های جوان و شاداب پدیدار می شوند. که باعث زیبایی ظاهری پوست می گردند.

مراقبت های لازم پس از لایه برداری پوست

پس از انجام هر پیلینگ پوست به اشعه خورشید به میزان چندین برابر حساس می گردد. لذا مراقبت از آفتاب اساس مراقبت های بعدی را تشکیل می دهد. باید از ضد آفتاب های قوی تر استفاده نمود و لایه حفاظتی ضخیم تری از آن بر روی پوست مالید. به علاوه از نور خورشید چه به طور مستقیم و چه غیرمستقیم پرهیز نمود و در ساعاتی که نور خورشید بیشترین نفوذ را دارد بهتر است فرد از خانه خارج نشود رعایت بهداشت پوست بعد از لایه برداری خصوصاً در انواع عمیق تر می باشد تا از خطر عفونت پوست جلوگیری شود.

بهترین زمان لایه برداری پوست چه زمانی است؟

بهترین فصل برای انجام لایه برداری پوست یا پیلینگ، پاییز و زمستان یا اوایل بهار می باشد. زیرا اشعه خورشید از نفوذ کمتری برخوردار است و با توجه به اینکه دوره ترمیم و بازسازی سلول های پوستی یک ماه است. البته مراقبت پوست در فصل پاییز هم باید مورد توجه قرار گیرد. برای جوانی و طراوت مداوم پوست، تکرار پیلینگ هر 6-3 ماه یکبار توصیه می شود. با لایه برداری منظم پوست روند رشد سلول های جدید را افزایش دهید.

حتما در ويندوز7 با نشان جديدي که به‌صورت يک قفل کنار برخي از فولدرها ظاهر مي‌شود، مواجه شده‌ايد. اين نشان به‌ويژه هنگامي نمايان مي‌شود که با بخش تنظيمات به ‌اشتراک‌گذاري کمي کار کنيد و فولدر را به اشتراک بگذاريد. در برخي موارد، شما نياز به دسترسي به اطلاعات درون فولدرهايي داريد که قفل هستند و ويندوز اجازه دسترسي به شما را نمي دهد و در اين مواقع اين ترفند بسيار کاربردي است. براي حذف اين نشان بايد به کاربر اجازه بدهيم به آن فولدر دسترسي خواندن داشته باشد که در ادامه ترفند به نحوه انجام اين کار مي پردازيم.
براي اين‌کار :
روي فولدري که نشان قفل دارد، کليک راست کنيد و Properties را انتخاب کنيد. از آنجا به تب Security رفته و سپس دکمه Edit را کليک کنيد. مي‌بينيد که فهرستي از کاربران و گروه‌ها به آن فولدر دسترسي دارند، اما کسي که دسترسي ندارد، گروه Users است. روي دکمه Add بزنيد و عبارت Users را در کادر پاييني وارد کنيد و روي دکمه CheckNames بزنيد. در اين حالت، نام کامپيوتر شما به ابتداي آن اضافه‌ مي‌شود. حالا پنجره را OK کنيد. در پنجره قبلي، آيتم Users اضافه شده است. روي آن کليک کنيد و گزينه‌هاي Read & Execute و List folder contents را انتخاب کنيد. بعد از تاييد مشاهده مي‌کنيد که قفل روي فولدر از بين رفته است!

مقدمه ای بر نانو حامل‏ های دارویی
در سال ‏های اخیر، توجه فراوانی به تهیه نانوذرات به ‏عنوان حامل ‏هایی برای دارورسانی شده است. حامل های نانویی با تغییر خصوصیات فارماکوکینتیک دارو باعث بهبود عملکرد دارو و کاهش عوارض جابنی آن می شوند. در ساخت نانوذرات به منظور انتقال داروها، از مواد مختلفی مانند پلیمرها، ذرات فلزی، لیپیدها و ... استفاده می‏ شود که بسته به روش تولید آنها می‏ توان شکل و اندازه متفاوتی از ذرات را تولید نمود. سیستم های دارورسانی مبتنی بر حامل های نانویی اکنون به بازار دارویی جهان وارد شده اند و استفاده از آنها در دارورسانی روز به روز رو به افزایش است. دورنمای آتی تحقیقات بر توسعه نانوذرات دارویی با عملکرد چندگانه مثلا ذرات با قابلیت دارورسانی هدفمند و همزمان تصویربرداری قرار دارد.
1- مقدمه
سیستم‏ های انتقال دارو (drug delivery systems, DDS) به منظور بهبود خواص دارویی و درمانی داروهای مورد استفاده در بیماران ‏ایجاد می‏ شوند و غالبا به صورت یک مخزن، دارو را درون خود دارند. ‏این سیستم‏ ها دارو را به مقدار معین و در محل خاص آزاد نموده، در نتیجه بر فارماکوکینتیک و توزیع دارو در بدن موثر هستند. ذرات نانو به ‏طور گسترده‏ ای در دارورسانی استفاده می‏ شوند. در سال‏ های اخیر، توجه فراوانی به تهیه‏ نانوساختارها به ‏عنوان حامل‏ هایی برای دارورسانی شده است، چرا که ‏این ساختارها به ‏دلیل کنترل و آهسته نمودن رهش دارو، حفاظت از مولکول دارویی، اندازه ذره‏ ای کوچکتر از سلول، قابلیت عبور از موانع زیستی جهت رسانش دارو به محل هدف، افزایش ماندگاری دارو در جریان خون، دارورسانی هدفمند و زیست‏ سازگاری می‏ توانند به‏ عنوان یک سیستم دارورسانی بسیار موثر در نظر گرفته شوند، که باعث افزایش کارایی درمانی دارو می شوند. طی نیم قرن اخیر پیشرفت‏ های مختلف علوم مرتبط نظیر علم پلیمر و شیمی، زیست‏شناسی و نیز علوم مکانیک و فیزیک، همگی توانسته‏ اند بر تنوع انواع نانوحامل‏ ها موثر باشند و دسته بندی‏ های متنوعی از حامل‏ ها را با خصوصیات منحصربفرد و کارایی متفاوت به علوم پزشکی معرفی نمایند [1].

2- تقسیم‏ بندی نانوحامل ‏های دارویی
به‏ طور کلی حامل‏ های دارویی را می‏ توان در دو گروه عمده حامل‏ های آلی (organic) و حامل‏ های غیر آلی (inorganic) دسته‏ بندی نمود. هر کدام از ‏این گروه‏ ها خود می‏ تواند به زیرشاخه‏ های کوچکتری تقسیم‏ بندی شود که در شکل 1 نشان داده شده است [3و2].

filereader.php?p1=main_ec6ef230f1828039e
شکل 1- تقسیم‏ بندی نانوحامل‏ های دارویی [3و2]

2-1- نانوحامل‏ های غیر آلی

    نانوذرات سرامیکی

نانوذرات سرامیکی غالبا از مواد غیر آلی مانند سیلیکا و آلومینا تهیه می‏ شوند. البته این ذرات به‏ این دو ماده محدود نمی‏ گردند و اکسیدهای فلزی دیگر مانند اکسید آهن و یا اکسید نقره و سولفیدهای فلزی نیز در ساخت آنها در ابعاد و اشکال گوناگون مورد استفاده قرار می‏ گیرند. همچنین،‏ این ذرات می‏ توانند متخلخل باشند و محفظه‏ هایی را‏ ایجاد نمایند تا با بارگیری موادی مانند داروها درون خود، از تخریب آنها جلوگیری نمایند. با ساخت‏ این ذرات در اندازه و شکل‏ های مختلف می‏ توان به ساختارهایی دست یافت که از سیستم رتیکولواندوتلیال فرار نموده و در دارورسانی کمک ‏کننده باشند. پرکاربردترین ‏این دسته از ترکیبات در دارورسانی، سیلیکا و سیلیکای متخلخل است که نمونه مشهور تجاری آن با نام MCM-41 در دسترس می‏‏ باشد. با توجه به سنتز آسان و امکان تغییرات سطحی بسیار بر روی‏ این ذرات، مواد سرامیکی حامل‏ های جذابی برای دارورسانی به‏ شمار می‏ روند [3].

    نانوذرات فلزی

این ذرات در دارورسانی، تشخیص بیماری‏ ها و تهیه  زیست‏ حسگرها کاربرد فراوان یافته ‏اند. ذرات مختلفی از جنس فلزات متعدد تولید و ارزیابی شده ‏اند اما طلا و نقره پرکاربردترین آنها محسوب می‏ شوند. این ذرات را می‏ توان در اندازه ‏ها و شکل‏ های مختلف و با توزیع اندازه ذره‏ ای کم تهیه نمود. یکی از ویژگی‏ های منحصربفرد این ذرات، تغییر رفتار نوری آنها با تغییر اندازه ذره‏ ای است به این معنا که نانوذرات با اندازه ‏های مختلف، رنگ‏ های متفاوتی را در طول موج‏ های مرئی نشان می‏ دهند (شکل 2) که می‏ توان از این ویژگی در تشخیص بیماری ‏ها و نحوه دارورسانی استفاده نموده و موجب سهولت تشخیص و توزیع داروها گردید. تغییر سطحی‏ این ذرات بسیار آسان است و لیگاندهای مختلف مانند قندها، پپتیدها، پروتئین‏ ها و DNA قابلیت اتصال به ‏این ذرات را دارند [3].

filereader.php?p1=main_1d665b9b1467944c1
شکل 2- نانوذرات طلا و نقره با اندازه و اشکال مختلف موجب ایجاد رنگ ‏های متفاوت می ‏شوند [3].

    نانوذرات مغناطیسی

نانوذرات سوپرپارامغناطیس اکسید آهن نیز دسته مهم و پرکاربرد دیگری از مواد غیر آلی مورد استفاده در دارورسانی هستند که می توانند با استفاده از روش ‏های شیمیایی مانند روش همرسوبی و یا روش‏ های زیستی با کمک باکتری، تهیه شوند. اصلاح آسان سطح ذرات و نیز اتصال مستقیم لیگاند به آنها از مزایای مهم ‏این ترکیبات است. به‏ علاوه، داشتن خاصیت سوپرپارامغناطیسی اجازه می‏ دهد تا ‏این ترکیبات در دارورسانی هدفمند با کمک میدان مغناطیسی مورد استفاده قرار گیرند. نانوذرات مغناطیسی بارگذاری شده با دارو را می‏ توان به‏ وسیله اعمال میدان مغناطیسی خارجی به نقطه خاصی از بدن هدایت کرد و بدین ترتیب دارو را به محل خاصی از بدن رساند. نانوذرات سوپرپارامغناطیس مگهمیت (γ-Fe2O3) و مگنتیت (Fe3O4) عمده ‏ترین نانوذرات مغناطیسی مورد استفاده در دارورسانی هستند. این ذرات به ‏طور معمول جهت افزایش زیست ‏سازگاری با پلیمرهایی مانند دکستران یا کیتوزان عامل‏ دار می‏ شوند [3].

    نانوذرات کربنی

دو دسته از ترکیباتی که اخیرا در دارورسانی بسیار مورد توجه قرار گرفته‏ اند، نانولوله‏ های کربنی و فولرن‏ ها (که با نام bucky ball نیز شناخته می ‏شوند) هستند. اندازه، شکل و خصوصیات سطحی آنها موجب شده است که ‏این ذرات قابلیت استفاده در دارورسانی را داشته باشند. نانولوله ‏های کربنی تک ‏جداره و فولرن‏ های 60 کربنه (شکل 3) قطری حدود 1 نانومتر دارند که نصف قطر یک مارپیچ DNA است. این ذرات به ‏دلیل اندازه‏ کوچک خود به آسانی می‏ توانند از عرض غشاها و سدهای بیولوژیک عبور کنند و خود را به درون سلول برسانند. این ساختارها با دارا بودن سطح بالا امکان مهندسی سطح را براحتی فراهم می‏ کنند. سطح این ذرات به منظور افزایش حلالیت و سازگاری زیستی و همچنین رسانش مواد مختلف، با گروه‏ ها و ترکیبات گوناگون عامل ‏دار می‏ شود. این ذرات را می ‏توان به عنوان حامل برای حمل مولکول‏ های بیولوژیک مانند پروتئین، DNA و دارو بکار گرفت. ترکیبات دارویی بر سطح یا درون این ساختارها بارگذاری می‏ شوند. هدفمندسازی و انتقال همزمان دو یا چند ترکیب از دیگر ویژگی ‏های مورد توجه این ذرات در دارورسانی است [3].

filereader.php?p1=main_7bc3ca68769437ce9
شکل 3- ساختار یک فولرن C60 (چپ) و یک سیستم انتقال بر پایه‏ ی نانولوله ‏ی کربنی تک‏دیواره (راست)،
DDS=Drug delivery system [3]

2-2- نانوحامل ‏های آلی

    لیپوزوم

لیپوزوم برای اولین بار در سال 1961 توسط Alec D. Bangham شناسایی شد. ‏این وزیکول‏ های دولایه از یک بخش مایی محبوس شده در یک غشای لیپیدی دولایه که غالبا از فسفولیپیدهای طبیعی و یا سنتزی است، تشکیل می‏ شوند. طبیعت دوگانه ‏دوست، زیست‏ سازگاری و سهولت تغییرات سطحی از جمله عواملی است که ‏این ساختارها را به ‏عنوان گزینه‏ ای مناسب برای دارورسانی معرفی می ‏نماید. اولین فرمولاسیون لیپوزومی معرفی شده به بازار دارویی دنیا یک لیپوزوم پگیله حاوی دوکسوروبیسین به نام Doxil® است (شکل 4). حضور پلی اتیلن گلیکول (PEG) در سطح ‏این لیپوزوم موجب افزایش نیمه ‏عمر گردش داروی دوکسوروبیسین می ‏شود [3و1].

filereader.php?p1=main_13207e3d5722030f6
شکل 4- فرمولاسیون داکسیل در مقایسه با فرمولاسیون‏ های رایج دوکسوروبیسین سمیت قلبی، تهوع و عوارض جانبی کمتری را نشان می ‏دهد [3و1].

     نانوذرات لیپیدی جامد

نمونه دیگر از نانوذرات لیپیدی، solid lipid nanoparticles یا SLNها هستند که از یک ماتریکس لیپیدی جامد متشکل از تری‏گلیسیریدها، لیپیدها، اسیدهای چرب، استروییدها و موم ‏ها تشکیل شده‏ اند و اندازه ‏ای کمتر از 1 میکرومتر دارند. به منظور افزایش پایداری ‏این ذرات می‏ بایست در فرمولاسیون آنها ترکیبات سورفاکتانتی مورد استفاده قرار گیرد. از این نانوذرات می‏ توان به منظور بارگیری و حمل داروهایی با محلولیت بسیار کم در محیط آبی استفاده نمود و آنها را در مدت زمان مشخص آزاد، و با کمک روش‏ های مختلف مانند خوراکی، تزریقی و ... به موضع مورد نظر رسانید [4].

    نانوذرات پلیمری

رایج‏ ترین مواد در دارورسانی به شکل نانوذرات، پلیمرها هستند. پلیمر به‏ کار رفته در رهاسازی کنترل شده دارو می‏ بایست زیست سازگار و غیرسمی بوده و ناخالصی‏ های قابل نشت نداشته باشد. از نظر فیزیکی نیز می‏ بایست ساختار مناسبی داشته و نیمه‏ عمر در حد دلخواه را دارا باشد. پلیمرهای به ‏کار رفته در ساخت نانوذرات پلیمری می‏ توانند سنتزی و یا طبیعی باشند. نانوذرات پلیمری غالبا از انواع زیست ‏تخریب‏ پذیر انتخاب می‏ شوند. مزیت استفاده از نانوذرات پلیمری، پایداری بالای آنها و نیز امکان ساخت آنها در مقادیر زیاد است.
نانوذرات پلیمری دسته بزرگی از ترکیبات شامل سیستم‏ های وزیکولی (نانوکپسول) و سیستم‏ های ماتریکسی (نانوسفر) را در بر می‏ گیرند. در نانوکپسول‏ ها دارو در داخل حفره‏ ای پلیمری محبوس می‏ شود اما در نانوسفرها، دارو در ماتریکس پلیمری پراکنده شده است [4و3].
Abraxane® اولین نانوداروی پلیمری است که در سال 2005 توسط شرکت
American Pharmaceutical Partners and American Bioscience به بازار دارویی دنیا معرفی گردید و حاوی نانوذرات داروی پکلی‏تاکسول است که به آلبومین متصل شده است. ‏این فرمولاسیون عاری از ترکیبی به نام chromophore-EL می ‏باشد که در فرمولاسیون‏ های قبلی داروی پکلی‏تاکسول به منظور افزایش حلالیت وجود داشت. کروموفور باعث ‏ایجاد حساسیت‏ های شدید در برخی بیماران می‏ گردید که گاه تهدیدکننده‏ حیات آنها بود. با ‏این موفقیت اثبات گردید که فناوری نانو می‏ تواند محصولاتی را معرفی نماید که بر مشکلات علم فرمولاسیون فائق ‏آیند.

     میسل‏ های پلیمری

میسل‏ های پلیمری ماکرومولکول‏ های خودتجمعی (self-assemblies) هستند که از بلاک کوپلیمرها block copolymers و با کمک پیوندهای غیر کووالان تشکیل می‏ شوند. میسل ‏های بلاک کوپلیمری ساختاری هسته - پوسته (core-shell structure) دارند. ویژگی‏ های خاص میسل ‏ها مانند غلظت بحرانی تشکیل میسل (critical micellization concentration/CMC)، عدد تجمعی (aggregation number)، اندازه و شکل ساختار نهایی آنها به ساختار و طول زنجیره ‏های پلیمری در بلاک کوپلیمر بستگی دارد. میسل‏ های پلیمری معمولا CMC پایینی دارند که همین امر بر توانایی آنها در افزایش محلولیت داروهای بارگیری شده در آنها و نیز افزایش پایداری میسل موثر است [4].
میسل‏ ها با توجه به ظرفیت بالا و متغیر بارگیری دارو، پایداری در شرایط فیزیولوژیک، سرعت انحلال کمتر، تجمع بیشتر دارو در محل اثر و توانایی تغییرات سطحی، در دارورسانی بسیار پرکاربرد بوده‏ اند. میسل پلیمری با نام NK911 حاوی داروی دوکسوروبیسین و NK105 حاوی داروی پکلی‏تاکسول در فازهای نهایی مطالعات بالینی برای ورود به بازار دارویی دنیا می‏ باشند.

    دندریمرها

دندریمرها ماکرومولکول ‏های سنتزی و شاخه ‏داری هستند که ساختاری شبیه درخت با اندازه و شکل مشخص دارند. ‏این ساختارها تک پخش (monodispersed) بوده و می‏ توان سطح آنها را با کمک واکنش ‏های شیمیایی و یا تداخلات فیزیکی به راحتی تغییر داد و مولکول‏ های دارو را چه به صورت کمپلکس شدن با ساختار و چه کپسوله کردن درون ساختار، با دندریمر همراه نمود. دندریمرهای موجود در دارورسانی غالبا از پلیمرهای زیر تهیه می‏ شوند:
polyamidoamine،poly (glutamic acid) ،polyethyleneimine polypropyleneimine و polyethyleneglycol.
در دهه 70 میلادی، ووگل و تومالیا اولین افرادی بودند که به سنتز دندریمرها پرداختند و با قرار دادن مونومر به دنبال هم، به ساختارهای درختسان دست یافتند. Vivagel® اولین سیستم نانوذرات دندریمری است که وارد بازار دارویی گردید (شکل 5) [4].

filereader.php?p1=main_ed92eff813a02a31a
شکل 5- محصول Vivagel® که به ‏عنوان یک ضد ویروس موضعی برای جلوگیری از انتقال ویروس ‏ایدز و هرپس استفاده می ‏شود. با توجه به ساختار دندریمری، این محصول مانع از اتصال ویروس به بدن میزبان می‏ گردد [4].

    پلیمرزوم ‏ها

پلیمرزوم ‏ها نیز از کوپلیمرهای دوگانه ‏دوست تشکیل شده ‏اند که در آب ساختارهای دولایه و در صورت تری بلاک کوپلیمر بودن، ساختارهای سه ‏لایه تشکیل می ‏دهند. ‏این ساختارها در مقایسه با لیپوزوم ‏ها (که آنها نیز دارای ساختار وزیکول‏ مانند از جنس فسفولیپید هستند)، نفوذ کمتری به سلول دارند. هرچه قسمت آبگریز کوپلیمر بلندتر باشد، ‏این خاصیت بیشتر نمایان است. ‏این مزیت می ‏تواند در کم نمودن سرعت آزادسازی دارو موثر باشد. ‏این ساختارها همچنین پایداری مکانیکی و زیستی بیشتری در مقایسه با لیپوزوم ‏ها دارند زیرا تداخلات وزیکول و ماکروفاژ در ‏این دسته از ساختارها کمتر دیده می‏ شود در نتیجه، محافظت بیشتری از دارو به عمل خواهد آمد. با وجود تمام مزایای ذکر شده، هنوز از ‏این ساختار فرمولاسیونی در بازار دارویی وجود ندارد.

    نانوذرات هیدروژل

نانوذرات هیدروژل ساختارهای سه ‏بعدی پلیمری هستند که برای کپسوله کردن و انتقال داروها استفاده می‏ شوند. این ساختارها در آب و یا محیط زیستی متورم شده و حجم زیادی از این مایعات را به درون خود وارد می‏ نمایند. هیدروژل‏ های پاسخگو به محرک نیز وجود دارند که تغییرات محیطی مانند تغییر دما و pH، سبب آزادسازی دارو از آنها می‏ گردد. از ‏این سیستم‏ ها برای انتقال DNA و پروتئین، ترمیم زخم، ساخت زیست‏ حسگرها و مهندسی بافت نیز استفاده می‏ شود [3].

3-‏ آینده تحقیقات
در حال حاضر بیشتر توجه پژوهشگران بر روی نانوذرات هیبرید آلی-غیر آلی متمرکز شده است تا بتوانند ویژگی‏ های بهتری از نانوذرات را معرفی نمایند. به ‏عنوان مثال با توجه به ویژگی ‏های منحصربفرد نانوذرات سوپرپارامغناطیس در دارورسانی، تغییرات سطحی ‏این ذرات و هیبرید کردن آنها با یکی از سیستم ‏های نامبرده مانند پلیمرها می ‏تواند از اکسید شدن نانوذرات جلوگیری نماید، به علاوه خود پلیمر نیز با تغییر ساختار می ‏تواند به افزایش هدفمندی در دارورسانی کمک کند.
علاوه بر ساخت ذرات هیبریدی، ‏ایجاد ساختارهایی با عملکرد چندگانه (multifunctional) نیز از اهداف رو به گسترش مطالعات می‏ باشد. به عنوان مثال، نانوذره سوپرپارامغناطیسی را در نظر بگیرید که با پلیمر هیبرید شده است و بر روی آن آنتی‏ بادی و یا گیرنده خاص نشانده شده باشد. ‏این امر موجب می‏ گردد که حساسیت و اختصاصات سیستم بیشتر شده و از عوارض دارو به شدت کاسته شود. همچنین توزیع این ذرات در بدن با روش تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) قابل ردیابی است.

4- انواع دارورسانی نانوحامل ‏ها
تا ‏این قسمت به معرفی نانوحامل ‏های دارویی پرداختیم. تمام تلاش‏ های انجام شده در ساخت حامل‏ های مختلف برای آن است که دارو به صورت هدفمند و اختصاصی به محل اثر خود برسد. در ‏این قسمت شرح مختصری بر نحوه‏ دارورسانی نانوذرات خواهیم داشت.
نانوذرات به طور کلی به دو روش فعال (active targeting) و غیرفعال (passive targeting) دارورسانی را انجام می ‏دهند. در روش غیرفعال، سیستم ‏ها به کمک شرایط فیزیکو-آناتومیکی به محل هدف می‏ رسند. نانوذرات کمتر از 100 نانومتر براحتی از مویرگ‏ های سیستم رتیکولواندوتلیال عبور می‏ کنند و به ماکروفاژهای کبدی و طحال می‏ رسند و توسط آنها بلعیده می ‏شوند. با اطلاع از این ویژگی می ‏توان برای درمان بیماری‏ های کبد و طحال اقدام نمود به ‏این معنا که ابتدا دارو وارد ماکروفاژ شده و با تجمع درون آن اثربخشی خود را اعمال می‏ نماید و سپس این ماکروفاژها خود به عنوان سیستم دفاعی، در جهت درمان بیماری‏ های کبد و طحال به ‏کار می‏ روند.
نمونه دیگر از ‏این شرایط، نفوذپذیری عروقی مرتبط با سیستم ناقص لنفی و عروقی در تومورهای سرطانی است. به ‏این معنی که داروها بعد از خروج از سیستم گردش خون و ورود به نواحی آلوده شده با تومور، به علت نقص در سیستم لنفی، کمتر از موضع خارج شده و در نتیجه در آنجا تجمع یافته و مدت بیشتری می ‏توانند اثر درمانی خود را القا نمایند. لیپوزوم و ذرات پلیمری و میسلی به خوبی از ‏این روش به منظور دارورسانی بافتی استفاده می ‏نمایند. به‏ علاوه شرایط محیطی بافت‏ های سرطانی نیز تغییر می‏ یابد. در بافت سرطانی، غالبا دما کمی بیشتر از بافت‏ های اطراف (معمولا بیشتر از 40 درجه) و pH کمی کمتر (حدود 4/5) است. با استفاده از این ویژگی نیز می‏ توان به منظور افزایش بازده، دارورسانی غیر فعال حساس به pH و دما انجام داد [4-1].
در روش دارورسانی فعال در مقایسه با دارورسانی غیر فعال، امکان انتقال اختصاصی ‏تر داروها به بافت و سلول وجود دارد. با کانژوگه کردن حامل با ترکیبات هدف گیر (لیگاندهای هدفگیر) نظیر آنتی‏ بادی ‏ها می‏ توان به ‏این هدف نائل آمد. ‏این تغییرات بر روی غالب حامل ‏های نانو قابل انجام است که طی سال‏ های اخیر نیز به شدت مورد توجه و مطالعه قرار گرفته است.

بحث و نتیجه ‏گیری
با گسترش فناوری نانو و ورود آن به سایر علوم و نیز اثرپذیری آن از علوم دیگر، انواع نانوذرات با ساختارهای مختلف و مواد تشکیل‏ دهنده‏ متفاوت معرفی گردیدند که هر یک نقاط قوت و ضعف خاص خود را داشته و توانسته ‏اند گامی موثر در بهبود عملکرد ذرات برجای گذارند. از جمله پرکاربردترین زمینه ‏های ورود نانوذرات، دارورسانی است که نانوذرات توانسته ‏اند در قالب سیستم‏ های مختلف مانند حامل‏ های پلیمری، لیپیدی، فلزی، سرامیکی و ... سهمی بزرگ در بهبود دارورسانی در انواع بیماری‏ ها به‏ ویژه بیماری‏ های صعب ‏العلاج نظیر سرطان داشته باشند.

تلفن های panasonic

امروزه یکی از بهترین دستگاه هایی که ارتباط از راه دور را میسر میسازد تلفن پاناسونیک است. با وجود تکنولوژی های زیاد دیگری از جمله ارتباطات اینترنتی باز هم تلفن محبوبترین وسیله برای برقراری ارتباط از فواصل دور از هم است.

در دهم مارس 1876 الکساندر گراهام بل از ماساچوست بُستن موفق به اختراع تلفن گرديد.

تاریخچه استفاده از تلفن در ایران در سال ۱۲۶۵ شمسی مصادف با ۱۸۸۶ میلادی است که برای اولین بار، یک رشته سیم تلفن بین تهران و شاهزاده عبدالعظیم به طول ۷/۸ کیلومتر توسط بوآتال بلژیکی که امتیاز راه آهن ری را داشت کشیده شد.

مرکز تلفن اکباتان در سال ۱۳۱۶ شمسی به ۶۰۰ شماره تلفن رسید و دو سال بعد بهره‌برداری شد و در سال ۱۳۳۷ به ۱۳ هزار شماره توسعه یافت. خطوط تلفن جدید یا کاریر نیز پس از شهریور ۱۳۲۰ مورد بهره‌برداری قرار گرفت و ارتباط تلفنی بین تهران و سایر شهرها گسترش یافت و مراکز تلفنی تهران یکی پس از دیگری تأسیس شد.

پس از آن به سرعت خطوط تلفن در بین کاربران تقسیم شد و مردم هم برای استفاده های خانگی و هم برای استفاده های اداری از این وسیله استفاده کردند. اما برای استفاده های اداری قاعدتا مشکلات و محدودیت هایی وجود دارد.

از جمله مشکلات مهم در این زمینه اشغالی خطوط است. اگر تعداد خطوط کمی دارید و زنگ خور تلفن زیادی دارید شما هم حتما با این مشکل مواجه شده اید.با توجه به محدودیت های قانونی که در واگذاری تعداد خطوط تلفن شهری برای هر ملک وجود دارد قطعا نمیتوانید برای هر کارمند یک خط شهری در نظر بگیرید.

علاوه بر این اگر تعداد خطوط خیلی زیادی داشته باشید مشتریان گیج شوند و نتوانند با بخش مورد نظر خود تماس بگیرند.

راه حل تمام مشکلات موجود برای کسب و کار های کوچک تا بزرگ دستگاه های سانترال یا مراکز تلفن سانترال هستند. در یک سیستم تلفن سانترال تعدادی خط تلفن در پورت ورودی قرار می گیرند و با یک نسبت منطقی به پورت های خروجی تبدیل می شوند.

برند پاناسونیک یکی از شرکت های پیشتاز در تولید مراکز تلفن سانترال و همچنین تلفن های سانترال است.برای استفاده و همچنین برنامه ریزی مراکز سانترال استفاده از تلفن های سانترال امری ضروری است. پاناسونیک به خاطر ارائه سیستم های ارتباطی کارآمد و با کیفیت جایگاه بسیار مهمی در ادارات ،شرکت ها و اماکن تجاری کسب کرده است.

مزیت دستگاه های تولید شرکت پاناسونیک نسبت به سایر تولیدات این حوزه در ابتدا قیمت مقرون به صرفه آن است و می توان گفت خوش قیمت ترین مراکز تلفن متعلق به پاناسونیک و مزیت دیگر قابلیت های بی شمار و منحصر به فرد این دستگاه ها است که آن را در بین سایر برند ها برجسته می کند.

مهمترین عامل برای انتخاب بین مدل های مختلف این دستگاه ها تعداد خطوط شهری و داخلی های مورد نیاز شما است. این دستگاه ها بر اساس نوع ظرفیت به دو نوع کم ظرفیت و پر ظرفیت تقسیم می شوند. مدل TES824 و TEM824 دو دستگاه کم ظرفیت پاناسونیک هستند که برای کسب و کارهای کوچک مناسب است.ظرفیت این دستگاه ها تا حداکثر ارتقا ، ۸ به ۲۴ است (یعنی دستگاه با گرفتن ۸ خط شهری به شما ۲۴ داخلی ارائه میدهد).اگر تعداد خطوط شهری یا تعداد کارمندانی که می خواهید برای آن ها داخلی در نظر بگیرید بیشتر از تعداد گفته شده است شما باید به سراغ دستگاه های پر ظرفیت پاناسونیک بروید.

سری TDA شامل مدل های TDA100,TDA200,TDA600,TDA100D,TDA100DBP,TDA100DBA این دستگاه ها با ظرفیت های مختلف و البته قابلیت اضافه کردن کارت های ارتقا و امکانات بیشتر تولید و طراحی شده. ظرفیت این دستگاه ها با توجه به کارتهای انتخاب شده ی شما مشخص می شود .این مدل دستگاه های سانترال بیشتر در سازمان ها و شرکت های بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد و از سیستم دیجیتال برای برقراری ارتباط بهتر استفاده می کند.

سری TDE که شامل TDE100,TDE200,TDE600 دستگاه های تحت شبکه و البته پر ظرفیت پاناسونیک هستند که از طریق شبکه نصب و راه اندازی می شوند.

سانترال های تحت شبکه  سری KX-NS  پاناسونیک سانترال های نسل بعد از سری KX-TDE  می باشد که هم برای دفاتر با کسب و کارکوچک مناسب است و هم دفاتر با کسب و کار بزرگ. پیشرفته‌ترین نوع دستگاه سانترال، تحت شبکه می‌باشد که قابلیت برقراری تماس داخلی بین شرکت‌ها و سازمانهای خود را در هر نقطه از دنیا را دارد و کاربران این دستگاه قادر خواهند بود ارتباطات خود را بواسطه سرویس VOIP از طریق اینترنت برقرار نمایند. هزینه مکالمات تلفنی بین‎المللی با این روش مقرون به صرفه می‌باشد

این سری شامل مدل های:KX-NS300/KX-NS500/KXNS700/KX-NS1000  است که هر مدل مخصوص منطقه خاصی از دنیا طراحی و بفروش می رسد .در این میان سانترال مدل KX-NS500 به دلیل دارا بودن ماژول پورت داخلی و شهری  بیشتر نسبت به دو مدل دیگر مخصوص منطقه خاور میانه طراحی شده است . سانترال مدل KX-NS1000 بصورت یک IP PBX است که بیشتر برای یکپارچه کردن چندین سانترال پاناسونیک استفاده می شود که با استفاده از پروتکل SIP قابلیت ارائه تا 8000 پورت می باشد.

یکی از مهم ترین مزایای دستگاه های تحت شبکه، کم هزینه بودن ارتباط بین دو مجموعه می باشد. این دستگاه برای شرکت و مجموعه هایی مناسب است که چند شرکت و یا چند شعبه دارند که کاربران هر مجموعه می خواهند با کاربران مجموعه دیگر در هر زمان ارتباط داشته باشند.

با استفاده از این دستگاه ها شما می توانید به راحتی تلفن های خود را مدیریت کنید ، صفر یا دو صفر را ببندید و محدودیت های دیگری را برای هر داخلی مشخص کنید. از مزایای تلفن سانترال ارتباط داخلی با دیگر اتاق های داخل سازمان است بدون هزینه تلفن که می تواند هم در هزینه ها صرفه جویی کند و هم هرج و مرج و بی نظمی را بین کارمندان کاهش داد.همه کارمندان برای هماهنگی کار هایشان می توانند با هم تماس تلفنی برقرار کنند.

قابلیت های دستگاه سانترال:

مدیریت هزینه ها

گزارش گیری از وضعیت تماس ها

تماس داخلی رایگان

اعمال محدودیت زمان تماس

کنفرانس کردن از طریق تلفن

انتقال تماس

برنامه ریزی در چند حالت

از دیگر مزایای این مراکز میتوان به پشتیبانی یک اپراتور از چندین خط شهری و یا امکان استفاده از اپراتور گویا (DISA) اشاره نمود . در مراکز تلفن سانترال همه چیز در کنترل ماست از امکان محدود نمودن داخلی ها در شماره گیری تا اعمال محدودیت در تماس های بیرونی با شرکت